Saturday, January 7, 2012

နာတာရွည္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ား



ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆုိတဲ့ အရာတစ္ခုဟာ ေမေမတုိ႔မိသားစုရဲ႕ၾကားမွာ အခုိင္အမာ တည္ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္ သား။
********
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆုိတဲ့ အဲဒီအရာသာမရွိေတာ့ရင္ ေမေမတုိ႔လူသားေတြရဲ႕ အသက္ရွင္ရပ္တည္မႈဟာ ဘာမ်ား အဓိပၸါယ္ ရွိဦးမွာလဲ။ အဓိပၸါယ္ ကင္းမဲ့ေနတဲ့ဘ၀ဟာ ေနေပ်ာ္စရာေရာ… ေကာင္းပါဦးေတာ့မလား။ ေရေသလုိ ဘ၀ဟာ ေသသည္ႏွင့္မျခား။
“မႏုသတၱဘာေ၀ါ၊ ဒုလႅေဘာ” လုိ႔ ဆုိၾကရဲ႕ မဟုတ္လား။ ရခဲလွတဲ့ လူအျဖစ္ကုိ အလြယ္နဲ႔ေတာ့ စြန္႔ပစ္ထြက္ခြာသြားဖုိ႔ မျဖစ္ဘူးေနာ္။ ဘ၀ဆုိတာ ဓါးသြားေပၚက ပ်ားရည္စက္ဆုိရင္ေတာင္ ဒဏ္ရာစက္လက္၊ ေသြးအလိ္မ္းလိမ္းၾကားကပဲ မက္ေမာတြယ္တာစရာ ေကာင္းေနျပန္တာပဲ။ အဲဒီေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆုိတဲ့ “သက္ဆက္ႀကိဳးေလး” ကုိလည္း ေမေမကေတာ့ ဘယ္လုိအေၾကာင္းေၾကာင့္မွ စြန္႔မပစ္ႏုိင္ဘူး။ ေမေမ့ရဲ႕သားဟာလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကုိ ေရစုန္ေမွ်ာပစ္လုိက္မယ့္သူ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ေမေမ အၾကြင္းမဲ့ ယုံၾကည္ေနပါတယ္ ။ ဒီကမာၻႀကီး မရပ္တန္႕ေသးသေရြ႕ လူသားတုိင္းမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ဆုိတာ ရွိကုိ ရွိေနရမယ္ မဟုတ္လား သားရယ္။
********
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆုိတာ ေမေမတုိ႔ရဲ႕ လူသားဘ၀ အစမွာကတည္းက လူအျဖစ္နဲ႔ အတူတကြ ေမြးဖြားလာခဲ့တဲ့ ဖြားဖက္ေတာ္တစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ေနေသးရဲ႕ သား။
သားရဲ႕ ငယ္ဘ၀ေန႔ရက္ေတြမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာနဲ႔ ေရႊေရာင္ၿပိဳးျပက္၊ တလက္လက္သက္၀င္၊ ရွင္သန္လွပခဲ့ဖူးတာ…။ အၿမဲတေစ ဖ်တ္လတ္ႏုိးၾကားေနခဲ့တာ..။ တက္ၾကြရဲရင့္ခဲ့ဖူးတာ..။ ေမေမ သိပ္အားရခဲ့တာပဲ။ သားဟာ ေဖေဖ၊ ေမေမတုိ႔ရဲ႕ အနာဂါတ္ အိပ္မက္ဦး။ ထြန္းေတာက္ရဲရင့္၊ ပြဲလည္တင့္မယ့္ သူကေလးပဲရယ္လုိ႔လည္း ရင္ခုန္ေမွ်ာ္လင့္ရင္း အရိပ္ၾကည့္ မ၀ႏုိင္ခဲ့။ ျပဳစုယုယ ၿမဲခဲ့။
သားကုိ ေမြးဖြားၿပီးကတည္းက သားဟာ ေဖေဖ၊ ေမေမတုိ႔ရဲ႕ အဆုံးမဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေလးပဲ မဟုတ္လား သား။ သားကုိ ေတာ္ထူးထက္ျမက္တဲ့သူ ျဖစ္ေစခ်င္မိခဲ့တယ္။ ရုိးသားေျဖာင့္မတ္ ေစခ်င္မိတယ္။ သူတပါးကုိ ကုိယ္နဲ႔ထပ္တူ စာနာတတ္ေစခ်င္တယ္။ လုိအပ္ရင္ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စား အနစ္နာခံတတ္တဲ့ ရဲ၀ံ့သတၱိမ်ိဳးလည္း သားမွာ ရွိေစခ်င္ပါတယ္။ ၿပီး…
အုိး… သားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေမေမ့ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ေလာဘေတြက မဆုံးစတမ္း မ်ားျပားလြန္းလွခ်ည္လားကြယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမေမ ကံေကာင္းခဲ့ပါတယ္။ ေမေမ့ရဲ႕ သားကေလးဟာ ေမေမေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့သလုိ အတိအပ ျဖစ္မလာႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္ သားေၾကာင့္ ေမေမ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် အရွက္ မရခဲ့စဖူး။ မ်က္ႏွာ ေအာက္မခ်ခဲ့ရစဖူးး။ သားက ေမေမ့အိပ္မက္ တခ်ိဳ႕တ၀က္မကကုိေတာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့ေသးတယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီအတြက္လည္း သားမွာ ၀န္ထုတ္၀န္ပုိး မျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ပင္ပန္းတႀကီးလည္း မျဖစ္ခဲ့ပါဘူးေနာ္။ သားကုိယ္တုိင္ ယုံၾကည္လက္ခံႏုိင္ခဲ့လုိ႔သာ သိတတ္စြာ ႀကိဳးစားစြမ္းေဆာင္ခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ကုိယ္တုိင္ မယုံၾကည္ ၊ လက္မခံႏုိင္တဲ့ အရာမွန္သမွ်ကုိ သားက ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ကေလးေတာင္ အသိမွတ္ျပဳေဖာ္ ရတဲ့သူမွ မဟုတ္ပဲ။
ၿပီး…မမွ်တဘူးထင္လွ်င္ အားနည္းသူဘက္မွ ေဖးကူခ်င္ေသာ သားက မိမိ ယုံမွတ္ေသာ အမွန္တရားအတြက္ လုိအပ္လွ်င္ အာခံဆန္႔က်င္ရဲသည့္ စိတ္လည္းရွိသးသည္။
ေမေမ မထင္မွတ္ေသာ သားရဲ႕ ယုံၾကည္မႈ၊ စြမ္းေဆာင္စြန္႔လႊတ္မႈမ်ား အတြက္ေတာ့ျဖင့္ ေမေမ့တစ္သက္ ဂုဏ္ယူလုိ႔ေတာင္ ဆုံးႏုိင္ေတာ့မည္မထင္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအတြက္ ေမေမတုိ႔ ျပန္လည္ေပးဆပ္ခဲ့ ရတာကေတာ့ ဘ၀နဲ႔ကုိ ခ်ီပါေရာလား သားရယ္…။
*********
ေမေမ့မွာ သားတစ္ေယာက္လုံး ရွိေသးတယ္ဆုိတဲ့ အသိ၊ အဲဒီေႏွာင္ႀကိဳးေလးဟာ ျမစ္ကူးေခ်ာင္းျခားခရီးကုိ မေမာမပမ္း အေရာက္လွမ္းႏုိင္ေစခဲ့တယ္ သား။ ဒီခရီးဟာ ေမေမ့အဖုိ႔ေတာ့ ရုိးေတာင္ ေနပါၿပီ။ သားနဲ႔သာ ေတြ႕ခြင့္ ရမယ္ဆုိရင္ ဘယ္လုိ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့ ခရီးကုိမွ ေမေမ မမႈပါဘူး။ သားရဲ႕ ညီမေလးနဲ႔ သူခင္ပြန္းသည္က ေမေမ့ကုိယ္စား သားဆီ လာေတြ႕ပါ့မယ္လုိ႔ ေျပာတုိင္း ေမေမ လက္မခံဘူး။ အေဖာ္လုိက္ေပးခ်င္ၾကတယ္ ဆုိရင္ေတာင္ ေမေမကေတာ့ တစ္ေခါက္တစ္ေက်းေလာက္သာ ေခါင္းညိတ္ခဲ့တာပဲ။ သူတုိ႔မွာလည္း သူတုိ႔တာ၀န္၊ သူတုိ႔စီးပြားနဲ႔ ကိစၥ၀ိစၥ အမ်ားသား မဟုတ္လား။ တစ္ခါတရံေတာ့ ညီမေလးလည္း အစ္ကုိ႔ကုိ အလြမ္းေျပ ေတြ႕ခ်င္ရွာမယ္၊ သားလည္းပဲ ညီမေလးကုိ ေမွ်ာ္ေနေလမလားရယ္လုိ႔ အေဖာ္ေခၚျဖစ္ခဲ့တာပါ။ အခါမ်ားစြာမွာေတာ့ ေမေမတစ္ေယာက္တည္းပဲ။
အခုလည္း သားဆီေရာက္ဖုိ႔၊ သားနဲ႔ေတြ႕ရဖုိ႔အတြက္ သေဘၤာေပၚမွာ ေကြးေကြးကေလး ၊ တေရးမွ်သာ ေမွးစက္ခဲ့ရေပမယ့္ ေမေမ ေမာႏြမ္းခ်ိနဲ႔ မေနပါဘူး။ နံနက္လင္းလုိ႔ သေဘၤာကမ္းကပ္ခ်ိန္မွာ ေမေမက အားလုံးရဲ႕ေရွ႕ဆုံးကပဲ။ ကုန္းေဘာင္တံတားေပၚ အကူအတြဲမရွိပဲ ေျခလွမ္းမွန္မွန္၊ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ လွမ္းတက္ႏုိင္ခဲ့တာပဲ။ သားအတြက္ အခ်ိဳအခ်ဥ္ ဖြယ္ရာစုံလင္ေအာင္ ေမေမ စီမံမလာႏုိင္ေပမယ့္ သားသိပ္ႀကိဳက္တဲ့ ျခဴးနဂါးေဆးေပါ့လိပ္ တစ္ထုတ္ေတာ့ မေမ့မေလ်ာ့ ပါလာခဲ့ေသးရဲ႕။ သား အိမ္မွာ ရွိစဥ္ကေတာ့ ေဆးလိပ္ေသာက္လြန္းတဲ့သားကုိ ေမေမ့မွာ ၿငိဳျငင္ျပစ္တင္ရတာ အေမာ။ ခုေတာ့ အလုိေလာဘ နည္းပါးလွတဲ့ ေမေမ့သားတစ္ေယာက္ သူႀကိဳက္တဲ့ ေဆးေပါ့လိပ္ကေလးမွ အာသာေျဖ ရွဳိက္ဖြာခြင့္ ရပါရဲ႕လားလုိ႔ ေမေမ စိတ္ပူမိတယ္။
ေမေမ ဘယ္မိတ္ေဆြ၊ ဘယ္ေဆြမ်ိဳးဆီမွ ႏႈတ္ဆက္၀င္ထြက္ လုပ္မေနေတာ့ဘူး။ ေလးဆူဓါတ္ပုံ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးကုိေတာင္ ကားေပၚကပဲ ဦးေတာ္တင္လုိ႔ လွမ္းဖူးခဲ့တယ္။ အျပန္ခရီးက်မွ တပည့္ေတာ္မရဲ႕ သားကေလးႏွင့္အတူ ဖူးေရာက္ခြင့္ ေပးသနားပါ အရွင္ဘုရား။ ခုေတာ့ သားဆီအေရာက္ ေနာက္က်ေနမွာ စုိးရိမ္ပူပန္ေနရတာမုိ႔ပါ။
ေလွာင္အိမ္ထဲက ထြက္လာတဲ့ ငွက္ငယ္ကေလးေတြရဲ႕ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးမႈမ်ိဳးနဲ႔ သားရဲ႕ ေျခလွမ္းသြက္သြက္ေတြကုိ ေမေမ လွမ္းေငးခ်င္တယ္ သား။ လူအုပ္ၾကားမွာ ေရာေႏွာနစ္ျမဳတ္ေနမယ့္ ေမေမ့ကုိ သားကေတာ့ ရုတ္တရက္ လွမ္းေတြ႔ႏုိင္မယ္ မထင္ဘူးေနာ္။ ေမေမကေတာ့ “သားေရ… ေမေမ ဒီမွာေဟ့” လုိ႔ ၀မ္းေျမာက္အူျမဴးသံႀကီးနဲ႔ ေအာ္ေခၚမွာပဲ။ သား.. မၾကားမခ်င္း။ ဒါေပမယ့္ သားရဲ႕ နားအစုံက မၾကားႏုိင္တဲ့ ေမေမ့အသံကုိ သားရဲ႕ ႏွလုံးသားေလးကေတာ့ အေသအခ်ာ ၾကားမွာပဲ လုိ႔ ေမေမ ယုံၾကည္တယ္။ ေမေမ့ကုိ ေတြ႔ခ်င္ေဇာႀကီးလြန္းလွတဲ့သားဟာ လူထုပရိတ္သတ္ ကုေဋကုဋာၾကားက ေမေမ့ကုိ မလြဲမေသြ ေတြ႔ရမွာပါပဲ။
နံနက္ဦးေနျခည္ေအာက္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ တလက္လက္ေတာက္ပေနၾကတယ္ သား။ သားတုိ႔လုိ ဘ၀တူေတြရဲ႕ မိသားစု၀င္ေတြ။ အဲ ေမေမနဲ႔ ဘ၀တူေတြေပါ့ေနာ္။ ဟုိတစ္စု၊ သည္တစ္စု ျပန္႔က်ဲေနရာက ခဏအတြင္းမွာ လူပင္လယ္ႀကီး ျဖစ္သြားေတာ့တာပဲ။ စိတ္အေတြးေတြက ဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္ကာလဆီ ျပန္ေရာက္ၾက။ ႏႈတ္က အတိတ္ တခ်ိဳ႕ တ၀က္ကုိ ျပန္လွန္တူးဆြၾကရင္း ပင္ပန္းတႀကီး ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းစြာ လြန္ေျမာက္ခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြကုိ ႏွေမ်ာတသမိၾက။ တံတုိင္းႀကီးရဲ႕ေနာက္ကုိ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး လွမ္းေငးမိၾကတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ပါပဲ သားရယ္။
*********

သားတုိ႔ ေဖေဖရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေန႔ရက္ေတြမွာ သားကုိ ေတြ႕လုိေဇာနဲ႔ တမ္းတ ခဲ့ရွာတယ္။
သားတစ္ေယာက္ ေဖေဖ၊ ေမေမတုိ႔နဲ႔ ေ၀းလြင့္ခဲ့ရတာ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါတည္းမွ မဟုတ္ေတာ့ပဲ။ မိဘရင္ေငြ႕ကေလး ျပန္လာခုိလႈံလုိက္။ မၾကာခင္ ရြက္လႊင့္ လုိက္ပါသြားခဲ့ရျပန္…။ ဒါေပမယ့္ ယုံၾကည္ခ်က္ကုိေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မစြန္႕လႊတ္ဘူးလုိ႔ တစ္ေခါက္ျပန္လာတုိင္း တစ္ခါေၾကြးေၾကာ္ခဲ့တဲ့ သားဟာ ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ ေ၀းေ၀းလြင့္လြင့္၊ အၾကာႀကီးၾကာျမင့္ ခဲ့ၿပီေနာ္။ ေဖေဖဆုံးတဲ့ သတင္းကုိေတာင္ ရက္အတန္ၾကာမွ သားသိႏုိင္ခဲ့သည္ မဟုတ္လား။
ေဖေဖမရွိေတာ့ သားကုိ ေမေမလည္း ပုိလုိ႔ လြမ္းမိရဲ႕။ သုိ႔ေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာျဖင့္သာ ေမေမအလြမ္းေျဖရေတာ့မည္ေလ။ တစ္ေန႕ေတာ့… သား ျပန္လာမည္။
*********
ဖလ္၀ါေနမင္းလည္း တျဖည္းျဖည္း ပူရွိန္ျပင္းလာခဲ့ၿပီ။ ေမေမတုိ႔အားလုံးရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာလည္း ရဲရဲၿငီးၿငီး ေတာက္ေလာင္ေနၾကၿပီ။
ေဟာ… တခ်ိဳ႕ေတာ့ လာေနၾကၿပီ။ လႈပ္လႈပ္ရြရြလူအုပ္ႀကီးလည္း ကုလားအုပ္လည္ျပန္ ေမွ်ာ္ေငးေနၾကေတာ့တာ။ ၀မ္းေျမာက္အားရသံ တခ်ိဳ႕ တုိးသဲ့သဲ့။ သက္ျပင္းႀကိတ္ရွဳိက္သံေတြက ပုိလုိ႕ က်ယ္ေလာင္လႊမ္းမုိးလုိ႕လာၿပီ။ သားေရာ.. ေရာက္မလာေသးဘူးလား။
ေနာက္မွာ … ေနာက္ထပ္တစ္စု။ သား … ပါမလာျပန္ဘူးကြယ္။
ေနာက္မွာ…။
ေမေမ့ မ်က္ႏွာဟာ ၿပိဳမယ့္မုိးလား။
ေနာက္ထပ္ တစ္စု….။
မ်က္၀န္းမွာ ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔လုိ႔ တစိမ့္စိမ့္ စြတ္စုိ။
ေနာက္ထပ္…….
ဟင္…ေနာက္ထပ္ဆုိတာ မရွိႏုိင္ေတာ့ဘူးလား။
ပါးျပင္အႏွံ႔ မ်က္ရည္ျမစ္တုိ႔ စီးသြယ္။
ေမေမ ေမွ်ာ္ေရာက္ေနလိမ့္မယ္လုိ႔ေတာ့ သား သိေနတယ္မဟုတ္လားကြယ္။
**********
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္……
စိတ္မေလွ်ာ့လုိက္နဲ႔ သား။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆုိတဲ့ အရာတစ္ခုဟာ ေမေမတုိ႔မိသားစုရဲ႕ၾကားမွာ အခုိင္အမာ တည္ရွိေနတုန္းပဲေလ။



သတုိး



7 comments:

  1. အဲဒီလို ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတဲ႕ မိသားစုေပါင္းမ်ားစြာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေသာကမီးေတြနဲ႕ ပူေလာင္ေနမလဲဆိုတာ စာနာမိရပါတယ္အကိုေရ...
    ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းမ်ား ေရာင္နီသန္းနိုင္ပါေစလို႕ ဆႏၵၿပဳရင္း...

    ReplyDelete
  2. ဒါဏ္ရာရေနတဲ့ နာတာရွည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျမန္ျမန္အဆံုးသတ္ေစခ်င္ပါၿပီ...

    ReplyDelete
  3. တစ္ေန႔ေတာ့ ေရာက္လာမည္ေပါ့ဗ်ာ။ ေစာင့္လက္စနဲ႔ ဆက္ေစာင့္ၾကရုံေပါ့။ သူ႔သားအတြက္ သူ႔အေမလဲ ေက်နပ္ဂုဏ္ယူေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

    ျမင္တတ္ေတြးတတ္ေရးတတ္တယ္။ တဂ်ီးနဲ႔ တျခားစီဘဲ။ း) တဂ်ီးက ခပ္ေပါ့ေပါ့ လွ်ပ္ေျပးေလးေတြဘဲ ေတြးတတ္ေရးတတ္တယ္။

    ReplyDelete
  4. ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔ပဲ ေသဆံုးရမွာပါပဲေလ။
    ေမွ်ာ္လင့္ရံုပဲ တတ္ႏိုင္တယ္ မဟုတ္လား။

    ReplyDelete
  5. ဟန္ၾကည္January 8, 2012 at 2:06 PM

    အင္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ လူသားတိုင္းရဲ႕ အသက္ပဲ ကိုသတိုးေရ...ပန္ဒိုရာေသတၱာထဲက လက္က်န္ပစၥည္းကလည္း အဲဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေလးေပါ့...

    ေမွ်ာ္လင့္ခြင့္ရွိေနတာေလးတစ္ခုနဲ႔တင္ ေက်နပ္ေနရတာလည္း ၾကာလွေပါ့...

    ReplyDelete
  6. ဒီပိုစ္႕ေလးဖတ္မိေတာ႔ ေမွ်ာ္လင္႕ေနၾကတဲ႔ လူေတြ အမ်ားၾကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္မိပါရဲ႕
    ေမွ်ာ္လင္႕သလို ျဖစ္မလာလို႔ စိတ္ပ်က္ညွိဳးငယ္သြားရရွာတဲ႔ သူတို႔မ်က္ႏွာေတြကိုၾကည္႕ျပီး ရင္ထဲက မခ်ိပါဘူး
    ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ကို ပ်က္ျပားေအာင္ လုပ္ရက္ၾကသူတို႕ကိုလည္း စိတ္ဆိုးမိပါသည္။

    ReplyDelete
  7. ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနၾကရတယ္...
    ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ အသည္းႏွလံုးေတြ အားလံုး ျပန္လည္ ေပါင္းစည္းခြင့္ ရခ်င္လွေစခ်င္စမ္းတယ္..။

    ReplyDelete

စိတ္ထဲ ခံစားမိသလုိ မွ်ေ၀ေျပာျပခဲ့ပါဦး...။