ႏုိ၀ဘၤာ ဒုိင္ယာရီ

ႏုိ၀ဘၤာ ဒုိင္ယာရီ

                                                                                   သတုိး

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အားလုံးသည္ မနက္ျဖန္မ်ားစြာအား ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့၊ ယုံၾကည္ျခင္းကင္းစြာျဖင့္ ဒီေန႔ေပါင္းမ်ားစြာအျဖစ္ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကသူေတြျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔မွာေတာ့ မေန႔ကအထိ ျဖတ္သန္းၿပီးခဲ့ေသာ ဒီေန႔တုိ႔ႏွင့္ မတူပါ။ ေရႊေရာင္ၿပိဳးပ်က္ေသာ မနက္ျဖန္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာျဖင့္ ႏုိးထလာခဲ့ၾကေသာ အားအင္ႏုသစ္ၾကရမည့္ ဒီေန႔သာ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ဒီေန႔သည္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ႏုိ၀ဘၤာလ(၈)ရက္ေန႔ျဖစ္သည္။

ျဖတ္သန္းသိမီခဲ့ဖူးေသာ ဒီလုိေန႔မ်ိဳးတြင္ အသံခဲ်႕စက္မွ ဆႏၵမဲေပးရန္ လႈံ႕ေဆာ္ေတးသီခ်င္းသံေတြ၊ လမ္းအလုိက္ ဟစ္ေခၚဖိတ္ၾကားသံေတြျဖင့္ ဆူေလာင္ညံစာစြာ ေန႔သစ္ခဲ့ဖူးတာ ျဖစ္သည္။ ဒီေန႔မွာေတာ့ လႈံ႕ေဆာ္ဖိတ္ႀကိဳစကား တစ္ခြန္းတစ္စမွ် မၾကားရ။ ေတးသီခ်င္းသံလည္း လြင့္ပ်ံမလာ။ ၿငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္စြာ…။ သုိ႔ေသာ္ ၿမိဳ႕တုိင္း၊ ရပ္ကြက္တုိင္း၊ အိမ္တုိင္းမွာ နံနက္ (၃)နာရီခန္႔မွ စတင္ကာ တိတ္ဆိတ္စြာ သက္၀င္ဆူညံစျပဳေနႏွင့္ခဲ့ၿပီ။ ဘုရားမီး အလင္းျပျပ ထြန္းညိွိပူေဇာ္ေနခဲ့ၾကၿပီ။ ေရခ်မ္း၊ ပန္း၊ အာရုံဆြမ္း ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းၿပီးခဲ့ၿပီ။ မဲရုံမဖြင့္မီကတည္းက မဲရုံေရွ႕တြင္ တန္းစီေနရာယူကာ ေန႔အရုဏ္သစ္ကုိ ႀကိဳဆုိေနၾကျပန္ေတာ့ၿပီ။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ တန္းစီျခင္းအေလ့သည္  ႀကံဳဖူးေသာ္လည္း ႀကံဳရခဲဘိျခင္း။ ႀကံဳဖူးရလွ်င္ေတာင္ ၾကားျဖတ္တုိး၀င္ေနရာလုသူေတြႏွင့္ ဆူဆဲေအာ္ဟစ္ကာ ညံစာဆူပူေနတတ္တာလည္း ျဖစ္သည္။ ဒီေန႔ေတာ့ မဲဆႏၵရွင္အားလုံးတုိ႔သည္ မတုိင္ပင္၊ ဦးမေဆာင္ရပါပဲ စည္းကမ္းတက် စီတန္းကာ မဲရုံဆီ တူညီေသာတက္ၾကြရႊင္လန္းမႈ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိယ္စီျဖင့္ ေငးေမာ့လုိ႔ရယ္။

ဘယ္သူကုိ မဲေပးမလဲဟု ႏႈတ္မွ ထုတ္ေဖာ္ ေမးျမန္းရန္ မလုိ။ အေရာင္တူမ်က္၀န္းမ်ားကုိ ျမင္လွ်င္ အားလုံးတူညီ တစ္ေသြးတည္းျဖစ္ေနၾကသည္ကုိ ယုံၾကည္ႏုိင္ခဲ့ၿပီ မဟုတ္လား။ သက္ႀကီးရြယ္အုိမ်ား၊ နာဖ်ားမက်န္း ပုဂဳိလ္မ်ား၊ မသန္စြမ္းသူမ်ားအား ငဲ့ညွာစြာ ဦးစားေပးၾကဖုိ႔လည္း သူတုိ႔ မေမ့ေလ်ာ့ၾကပါ။ After you ဆုိေသာ စကားကုိ ၿမိဳ႕ေနစြန္ဖ်ား သူတုိ႔လုိလူမ်ားအားလုံး လူေစ့တက္ေစ့ မၾကားဖူးၾကတာ ေသခ်ာပါသည္။ သုိ႔ေပမယ့္ စိတ္၀မ္းလက္ညီ ကုိယ္တုိင္ လက္ခံက်င့္သုံးေနခဲ့ၾကျပန္ၿပီ။

စိတ္ပူပန္ကာ ေတြးေမာခဲ့မိသည္။ အာဏာရပါတီႀကီးတစ္ခု၏ ၿမိဳ႕တြင္းလွည့္လည္ကာ အင္းအားျပ စည္းရုံးေသာ ပြဲတစ္ခုကုိ ရပ္ေငးမိစဥ္က ျဖစ္သည္။ ထုိပြဲႀကီးမွာ ၿမိဳ႕လူထုသည္ လက္ဆယ္ေခ်ာင္းျပည့္ေအာင္ပင္ မပါ၀င္ခဲ့ေသာ္လည္း ေက်းလက္ေနျပည္သူမ်ားစြာတုိ႔ကေတာ့ အင္အားတစ္ရပ္အျဖစ္ ေယာင္လည္လည္၊ ပါ၀င္ခဲ့ၾကဖူးသည္ မဟုတ္လား။ ေငြေၾကးဥစၥာ ရွားပါးခ်ိဳ႕တဲ့ရွာသူ ဆင္းရဲျပည္သူ မ်ားရာစုကုိ မစုိ႔မပုိ႔ ေငြေၾကးဗန္းျပကာ စည္းရုံးဆြဲေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ အာမခံခ်က္မရွိေသာ လုပ္ငန္းအခြင့္အလန္းမ်ားျဖင့္ ျဖားေယာင္းခဲ့ၾကသည္။ အသိအျမင္ မၾကြယ္၀သူမ်ားကုိ ဘာသာေရးမႈိင္းတုိက္ျခင္းျဖင့္လည္း မွ်ားယူခဲ့ၾကျပန္သည္ပင္။ သူယုတ္တုိ႔၏ စကားကုိ ျပည္သူ နားေယာင္သြားမလား ေတြးကာ ပူမိခဲ့သည္။ ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းျဖင့္ ျဖားေယာင္းမႈမွာ ျပည္သူ ေတြေ၀သြားမည္လားဟု တထင့္ထင့္ စိတ္မခ်ႏုိင္ၿပီ။ ထုိအေတြး၊ ပူပန္မႈအားလုံးသည္ တစ္ေနကုန္ မၿငီးမျငဴ၊ တန္းစီေစာင့္ဆုိင္းေနၾကေသာ တရွည္တလ်ားလူတန္းႀကီးကုိ အျမင္မွာပင္ ပိန္းၾကာရြက္တြင္ ေရမထင္ႏုိင္ေတာ့ၿပီ။ ဆႏၵမဲေပးခဲ့ရာ အခန္းငယ္မွအထြက္ ခရမ္းျပာမင္ စြန္းထင္လာေသာ လက္၀ဲလက္သန္းကေလးကုိ ႏွစ္လုိခ်စ္ႏုိးစြာ တခုတ္တရ ေထာင္မတ္ဂုဏ္ယူဟန္တုိ႔ေၾကာင့္ ပီတိႏွင့္ ရႊင္လန္းတက္ၾကြမႈတုိ႔ အျပန္အလွန္ ကူးလူးယက္ယွယ္ကာ ပုိမုိေသြးစည္းညီညြတ္ေနၾကျပန္ေတာ့သည္။

သုိ႔ေပမယ့္ ထုိအေပ်ာ္ႏွင့္ ပီတိတုိ႔ကုိ ရင္မွာ တေငြ႕ေငြ႕ဖြဲ႕တည္ေလာင္ၿမိဳက္ေနေသာ  သံသယမီးက တတိတိေလာင္စားေနႏုိင္ဆဲ။ ျပည္သူသည္ တက္ညီလက္ညီ တာ၀န္ကုိယ္စီ ေက်ျပြန္ၾကေသာ္လည္း အႀကီးအမွဴးျပဳသူ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ လူႀကီးတုိ႔သည္ သမာသမတ္က်စြာ ဆုံးျဖတ္ၾကပါမည္လား။ ၾကားသိျမင္ေတြ႕ရသမွ်သည္လည္း ယုံၾကည္ခ်င္စရာ တစ္ကြက္ မွ် ရွိမေနခဲ့ဲျပန္ေပ။ ႏုိင္ငံတကာ အကူအညီျဖင့္ ေငြေၾကးမ်ားစြာ ပုံေအာသုံးစြဲကာ ေကာက္ယူခဲ့ေသာ မဲဆႏၵရွင္စာရင္းသည္ သုံးႀကိမ္သုံးခါ တုိင္တုိင္ မွားယြင္းခဲ့ေပသည္။ ( ေလးႀကိမ္ေျမာက္ မွားယြင္းမႈ မျဖစ္ေပၚခဲ့ျခင္းမွာ အခ်ိန္ မေလာက္ငေတာ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္တန္ရာသည္။ ေက်းဇူးတင္ရမည္။) ေသလြန္ၿပီးသူမ်ား ရွင္ျပန္ ထေျမာက္လာခဲ့ၾကသည္။ သက္ရွင္ထင္ရွားပုဂဳိလ္အခ်ိဳ႕ လူစာရင္းမွ် အသြင္းမခံၾကရ။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကံေကာင္းလွစြာ တစ္ရပ္ကြက္တည္း၊ တစ္လမ္းတည္း၊ အိမ္နံပါတ္ တစ္ခုတည္းမွာ တစ္မိသားစုလုံး နာမည္ ႏွစ္ခါျပန္ ပါၾကေသးသည္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကုိယ့္အိမ္လိပ္စာမွာ တျခားမိသားစုေတြ ေရာက္ေနၾကျပန္ရာ ေနအိမ္ေျပာင္းဆင္းေပးရမလုိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္တဲ့။ တခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့လည္း မိသားစု၀င္စာရင္းထဲမွာ ကုိယ္မသိသူေတြက ေဆြမ်ိဳးအရင္းအခ်ာေတြအျဖစ္ ပါ၀င္ပတ္သက္ ေနၾကျပန္တာပဲ ျဖစ္သည္။

မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ လူထုဥေသွ်ာင္မိခင္၏ အမွာစကားအတုိင္း သီးခံစိတ္ရွည္ခဲ့ၾကပါသည္။ အသည္းၾကားမွ မဲသုံးျပား ( တုိင္းရင္းသားမ်ားအတြက္ ေလးျပား) ကုိ ဆႏၵျပဳၿပီးၾကသည္ အထိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ သီးခံေပးခဲ့ၾကပါသည္။

သုိ႔ေသာ္ ႀကိဳတင္မဲမ်ားအတြက္ ပူပန္မႈက မေလ်ာ့ျပန္။ တပ္မေတာ္သားမ်ား၊ ျပည့္သူ႕၀န္ထမ္းမ်ားအား ဖိအားတစ္ခုျဖင့္ ေသြးခြဲကာ အိမ္ၾကက္အခ်င္းခ်င္း အုိမည္းသုတ္၊ ရန္တုိက္ေပးၾကလိမ့္မည္လားဟု တထင့္ထင့္။ ဆႏၵမဲေပးအၿပီး ကုိယ့္တာ၀န္ေက်ၿပီဟု ယူမွတ္ကာ အိမ္ျပန္နားႏုိင္သူ ရွားေတာ့သည္။ ၿမဳိ႕အႏွံ႕၊ မဲရုံတကာ လွည့္လည္ကာ စူးစမ္းေစာင္းငဲ့ၾကသူေတြ၊ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္း တာ၀န္ခဲြေ၀ကာ မဲေရတြက္ရာမွာ ၀န္ရံကူညီၾကသူေတြလည္း မ်ားမွ မ်ားလွေပ။ တစ္ကုိယ္စာ အေနေခ်ာင္ရုံဟု မည္သူေတြ အရုိင္းေတြး၀င္ႏုိင္ပါမည္နည္း။ ကုိယ့္ရပ္ကြက္မွာ အႏုိင္ရရုံျဖင့္ ေရာင့္ရဲေက်နပ္၊ မေနတတ္ႏုိင္ပါၿပီ။ ကုိယ့္ၿမိဳ႕၊ သူ႔ၿမိဳ႕ အျပန္အလွန္ သတင္းေပးပုိ႔ကာ ေသာက၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ မွန္သမွ် မွ်ေ၀ၾကသည္။ ေတာင္အရပ္ပင္လယ္ကလည္း ေျမာက္စူးစူး ေတာင္ေပၚဆီ စပ္စုစူးစမ္းရသည္။ အေရွ႕ဘက္ ရွမ္းကုန္းေျမျမင့္မွလည္း အေနာက္ဖက္ေတာင္တန္းမ်ားဆီ စိတ္ပူပန္ၾကသည္မွာ သန္းေခါင္သုိ႔ ခ်ည္းလာခဲ့သည့္တုိင္ အခ်ိန္ကုိ အမႈမထားႏုိင္။

ကခ်င္ျပည္နယ္မွ သန္းေခါင္ေက်ာ္ႀကိဳတင္မဲ တစ္ေသာင္းငါးေထာင္ေက်ာ္ ေျခေထာက္ေပါက္ ေရာက္လာသည့္ သတင္းမ်ား၊ လားရွိဳး၊ လြဳိင္ေကာ္ႏွင့္ အျခားေသာ ၿမိဳ႕ရြာအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေကာလဟာလမ်ားသည္ က်န္ရွိေသာ အိပ္စက္ခ်ိန္မ်ားကုိပါ ႏုတ္ယူသြားခဲ့ၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေလာက္ၾကည္ႏူးျမဴးေပ်ာ္စရာ ေကာင္းေသာည၊ ပီတိေတြ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ျဖင့္ လွဳိက္လွဲေပ်ာ္ေမာဖြယ္ ညမ်ိဳးကုိ အိပ္စက္ပစ္လုိက္ရမွာေရာ… ဘယ္ေလာက္ ႏွေမ်ာစရာ ေကာင္းလုိက္ပါသလဲ။

“ခရမ္းေရာင္ ပန္းေတြေ၀ၿပီး

ငါတုိ႔ လက္သန္းေတြ လူရာ၀င္တဲ့ေန႔

အဲဒါ… ႏုိ၀ဘၤာ (၈) ရက္ေန႔”

ခင္မင္ေလးစားရေသာ ဘေလာ့ဂ္ဂါ ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) ၏ ကဗ်ာကုိ တဖြဖြ ရြတ္ဆုိရင္း အရုဏ္ေရာင္နီ လာသည့္တုိင္ ေစာင့္ေနမည္။ ဒီေန႔ေလးအေၾကာင္း စိတ္မွာ ျပန္လည္ျမင္ေယာင္လုိ႔လည္း ၾကည္ႏူးမည္။

ဒီေန႔မွာ ျပည့္သူ႔ဆႏၵအမွန္ကုိ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ထုတ္ေဖာ္တင္ျပခြင့္ ရခဲ့သည္ပဲ။ ျပည္သူ႔မ်က္ႏွာကုိ အရိပ္ၾကည့္ကာ ျပည့္သူ႔မ်က္ႏွာ သာယာေအာင္ ျဖည့္ဆည္းစြမ္းေဆာင္ႏုိင္မည့္ အစုိးရတစ္ရပ္ကုိ ေတာင္းဆုိ တင္ေျမွာက္ ႏုိင္ခဲ့သည္ပဲ။ မနက္ျဖန္မ်ားစြာအတြက္ ဒီေန႔မွာ အလင္းတံခါးသစ္ကုိ တက္ညီလက္ညီ တြန္းဖြင့္ႏုိင္ခဲ့ၾကတာ။ ေနာက္ထပ္ အသစ္၊ အသစ္ေသာတံခါးေတြကုိ တြန္းဖြင့္ဖုိ႔ ေန႔သစ္မ်ားစြာမွာ အားအင္သစ္ေတြ ေမြးဖြားကာ ႏုိးထၾကပါစုိ႕။         ။

                                                            သတုိး